Op de nauwe zolder vind ik een oud gedicht
De geschreven sporen van vergeten driften
Ik blader nostalgisch door vergeelde schriften
Hier heeft de tijd geen schade aangericht
Vreemd hoe ik altijd zocht naar zinnen
Naar spiegels voor mijn diepst gevoel
Ik schreef ze op, maar voor welk doel
Wie of wat dacht ik hiermee te winnen
Doch drijft mij nog steeds de lust te schrijven
Exhibitionistisch pen ik tot aan mijn dood
En toon mijn aller naakste ziel in nood
Wellicht zal mijn ziel eens ontlijven
Ja aan het eind, geven wij ons allen bloot
Auteur: Paul Tesser | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 08 maart 2004 | ||
Thema's: |