Val in verdriet...
In tunnels van licht
een val
verwonderend zicht
wit tot lichtblauw licht
terwijl `k viel in armen
genezing van m`n ziel
Tot nader
`t eind van de val
vernauwde gang tot smal
smakken tegen wanden
bloed rood
omringden handen
van m`n hart
Duidelijk verward
ten gronde bezweken
m`n geest neergeslagen
spoken door gedachten dagen
dragen intens verdriet
ogen wazig
dat enkel zwart en schaduw ziet
droevig zoals `k zag
`t einde
van een doem des dag
dwalend zoekend naar
waar een glimlach
Laat me weder staan
gaan
naar drogen van tranen
ver van deze afgrond
vandaan
naar
warm zonlicht
drogend maan verlicht
getraan
God laat me
weer stralen
van gezicht
vertalen
Schouw niet langer aan
hoe m`n ziel
hier ontwricht ligt
gevallen
als een bliksemschicht
uit helders hemelzicht
God laat me toch weder
staan als man
in de troost van
nieuw geboren daglicht...
Marja V.: | Woensdag, maart 10, 2004 17:17 |
Wanhoop ten top lieve Xavie.. Kijk naar jezelf, je bent okay zoals je bent en als een ander (wie weet ik niet) daar geen genoegen mee neemt.. jammer dan voor hem/haar.. Je bent langzamerhand een lief maatje aan 't worden en ik hou van je zoals je bent, en dat weet je..! Wel weer een prachtig en met donderend gevoel geschreven gedicht overigens..! Knuffel en liefs ~x~ |
|
bunnie: | Dinsdag, maart 09, 2004 22:41 |
ik ken je niet persoonlijk maar jouw woorden zeggen me genoeg die vertellen mij wat voor een persoon jij bent... twijfel niet aan jezelf je bent een goed mens met het hart op de juiste plek.. veel liefs bun |
|
bieke: | Dinsdag, maart 09, 2004 22:29 |
Een prachtig gedicht neergezet Liefs Bieke, |
|
M@ri@: | Dinsdag, maart 09, 2004 21:56 |
....een knuffel warm in stilfluisteromarm liefs *boselfje* |
|
*zwarte schaduw*: | Dinsdag, maart 09, 2004 20:26 |
zeeeeer knap geschreven, zo mooi verwoord, het verdriet in je. maar kop op, nieuwe zonnestraaltjes zullen je sterken met nieuwe kracht. knuffs XXx |
|
wijnand.: | Dinsdag, maart 09, 2004 18:31 |
trek je niet teveel van andere aan Prachtig gedicht |
|
Ninandra: | Dinsdag, maart 09, 2004 11:10 |
=( Voelbaar verdriet.. omhuld in n mooi gedicht Koppie op hoor, ik denk ook, na hoe ik je heb meegemaakt, je veel meer in je hebt zitten dan dat je zelf durft dromen! :) x |
|
lovegirl: | Dinsdag, maart 09, 2004 09:01 |
ben het met mijn buurtjes eens lieve schat jij bent niet zo dat zullen ze echt wel in zien zet hem op hoor dikke knuffel lovegirl |
|
christina: | Dinsdag, maart 09, 2004 08:01 |
kom op he schorpio een nieuwe dag is aan gebroken tijd om de wonden te laten helen en man ben je en zal je altijd blijven als zeg ik nu knuffie lieve jongen |
|
lady-manja: | Dinsdag, maart 09, 2004 00:53 |
'k voel je verdriet maar ooit zal hij wel inzien wat hij jullie aan doet..kop op lieverd..wees trots dat jij niet zo bent. Je moeder mag trots op je zijn :). Ik bewonder je, om de kracht die je bezit want je bent sterker dan je zelf vaak denkt. Sweet dreams, 'k hou van je kus |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 09 maart 2004 | ||
Thema's: |