Ontwaak uit schroom!
‘’ grauwe avond mantel bekleed dof lijk
een waag mijns leven bitter verpletterd
de regelrechte ontmoeting met het dodenrijk ‘’
althans, zo versprak jij je constant in de handen
geworpen treurnis overvloed met zout water
maar mijn oog wenkte versimpeld naar ’t schittergoud
volgens jou schroot, in mijn zicht de bruikbaarheid
‘’ ontbloot je pantser, sier daglicht droom
aanschouw je wapenen, durf steek te maken
vertrouwensvol hart gekend, ontwaak uit schroom! ‘’
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Woensdag, maart 10, 2004 08:58 |
| en met de dag gekker. maar dat slaat dan weer niet op je gedicht, da's erg goed. |
|
| Phoweyk: | Dinsdag, maart 09, 2004 20:06 |
| toe maar je woordgebruik wordt met de dag intenser en indrukwekkender mijn liefste :P ik lees je zo graag.. (en zie je graag, spreek je graag.. dat terzijde :P) LIK :P |
|
| sunset: | Dinsdag, maart 09, 2004 19:44 |
| S C H I T T E R B A A R! Liefs / sunset |
|
| Oorlam: | Dinsdag, maart 09, 2004 18:41 |
| wow, wat heb je nu voor pepermunt verorberd?:)) | |
| wijnand.: | Dinsdag, maart 09, 2004 18:08 |
| ik zal ontwaken en proberen de wereld wat mooier te maken Mooi gedicht |
|
