Het raam op een kier gezet
Het raam op een kier gezet – tochtend -,
hopend zo het hart te ontluchten,
liefde zaait haar bomen in gedachtes,
etend van haar verboden vruchten,
Mee kabbelend in de zee van tranen,
rust vindend in haar zuivere dal,
het gebied in stilte onbemand latend,
zodat enkel liefde hier groeien zal,
Nog een kus graverend,
haar laten vergulden door je stralen,
tedere liefde weerspiegelend,
in duizend talen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||