DAT EERSTE STUK GING IK MET JOU

Dat eerste eind ging ik met jou
dat eerste eind was ik met jou
dat eerste eind was ik bij jou
maar toen moest ik je laten gaan.

Eenzaam en alleen bleef ik toen staan
al wilde ik nog wel verder gaan
maar dat licht had jou gevonden
dat licht heeft ons ontbonden.

Ik ging met jou mee haast tot aan het eind
jouw liefde hield mij overeind
toch moest ik jou uitgestoken hand toen laten
niets mocht daarna meer baten.

Jij was het die er in beruste
toen ik jou ten afscheid kuste
àan het einde van die lange baan
die wij tezamen waren gegaan.

Maar toen onze wegen scheidden
kwam er een einde aan jouw lijden
ik moest dit alles accepteren
en het alleen zijn leren.

Dit doe ik nu zo als jij ziet
en aanvaard wat het leven biedt
ik vecht mij er wel door heen
maar ja alleen is maar alleen.

Ik denk vaak terug aan al die jaren
dat wij samen gelukkig waren
die jaren van kommer en van feest
die jaren dat jij er steeds voor mij bent geweest.

Nu raap ik mij weer bij een
het helpt niet als ik ween
ik weet dat ik weer verder moet
de herrinnering aan jou die geeft mij moed.
DdJ