Ik en mijn ouders
Weer ruzie met mijn ouders
dat gebeurd hier elke dag wel een keer
maar nu werden er vreselijke dingen
naar men hoofd gesleurd.
Mijn moeder zei:
ga dan maar tot je 18de naar een gesticht
ik liep weg met tranen in mijn gezicht
nu zit ik op mijn kamer
verlaten en alleen
waar kan ik toch heen?
Ik wil hen niet meer kennen
ze zijn als lucht voor mij
Hoe kon ze ooit zo iets zeggen?
het doet zoveel pijn in mij...
dat gebeurd hier elke dag wel een keer
maar nu werden er vreselijke dingen
naar men hoofd gesleurd.
Mijn moeder zei:
ga dan maar tot je 18de naar een gesticht
ik liep weg met tranen in mijn gezicht
nu zit ik op mijn kamer
verlaten en alleen
waar kan ik toch heen?
Ik wil hen niet meer kennen
ze zijn als lucht voor mij
Hoe kon ze ooit zo iets zeggen?
het doet zoveel pijn in mij...
Reacties op dit gedicht
| MirjamA: | Maandag, november 20, 2006 17:47 |
| hey, hou je sterk he?In onmacht zeggen ouders vaker dingen die ze niet menen. Ik weet zeker dat ze van je houden. Wat ik heb gelezen komt me bekend voor het is een periode en je zult je er door heen slaan..liefs mirjam | |
| Didike: | Woensdag, april 07, 2004 11:13 |
| meisje geef nooit op en laat me nooit in de steek!!!!!!!! you mean so much to me .. |
|
| steffiekeuh: | Donderdag, maart 11, 2004 18:26 |
| heeeey meisjeuh..., ge wzeet dak ter altijd voor u ben en dak u nooit kwijt wil eng e weet ook dak da ier ook veel aan de hand heb é da geruzie me men ma en pa alé dada... NWLY BF4L |
|
Over dit gedicht
| Auteur: poepiekeuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||