Eén ogenblik..
Eén ogenblik
Ik gaf alles in mijn vermogen voor dat ene moment van geluk Maar des te meer ik ging geven des te harder maakte ik alles stuk Wat valt er dan nog te doen dit gaat boven mijn verstand Ik hou teveel van je dus steek m’n kop maar weer in ‘t zand Ik ben al tevreden met één ogenblik waarin alle angsten zijn verdreven Eén intens moment van geluk & liefde mijn hart is dood, laat het éven leven
Reacties op dit gedicht
| Mirjam verschoor: | Vrijdag, december 31, 2004 20:46 |
| zo rakend! | |
| brinkieloontje: | Vrijdag, maart 12, 2004 16:56 |
| waauw.. mooi gedicht.. beetje wanhopig lees ik hier.. je hart gaat echt wel weer leven! en volgens mij heeft je hart genoeg gevoel, dat is te lezen in jouw prachtige gedichten..! kus ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||