Met een lenteaanzoek.
met een lenteaanzoek,
vangt zij mijn ogen,
absent mijn gedachtes,
sinds ze,
met mijn hart heeft geboetseerd,
ik pluk winterklokjes,
tot een warm gebroken boeket,
laat deze bloeien,
in je ongebondenheid,
wacht tot de lentedauw,
zodat ik me kan besprenkelen,
in je bed van tranen.
Reacties op dit gedicht
| artemis: | Vrijdag, maart 12, 2004 19:09 |
| lange tijd geleden he evi, die laatste strofe is enorm mooi, passend ook. liefs, artemis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||