Foto
Foto
Als fluwelen frambozen
lonken je lippen naar mij
Je geeft je kwetsbare pose
en lacht je witte tanden vrij
Je groengerande ogen stralen
zoals een zoete zomerzon
Ik volg je bergen en je dalen
en wou dat ik je strelen kon
Ik kan je mijn passie geven
vol van tedere geborgenheid
en onze liefde laten leven
en stoeiend vrijen zonder tijd
Oh, zoete fantasie der dwazen
die ontsproot uit jouw gelijkenis
het nam mijn hart te grazen
Hoe weet ik wie de ware is?
Reacties op dit gedicht
| jackie53: | Zaterdag, maart 13, 2004 15:46 |
| Weer een prachtig gedicht!!!! | |
| *Soledad*: | Zaterdag, maart 13, 2004 12:57 |
| *BOEM* die staat mooi op mijn beeldscherm... Weten wie de ware is blijft iets wat ik mis Maar als je je zielsveel aan iemand hecht is het antwoord al gezegt... Grtjs, -Chiara. |
|
| sunset: | Zaterdag, maart 13, 2004 08:02 |
| Mooi neergezet (en inderdaad, in een tuin vol vervloed, weet je nooit welk fruit het beste is - behalve als je luistert naar je gevoel). Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Tesser | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||