Jezelf helpen
Kuierend op de scheidingslijn,
riep je naar het onbekende,
om steun en hulp, voor je.
De ellende was niet te overzien.
Je dacht dat alles verloren was.
Met bevende stem,
waar je uitdovende leven
in lag te dommelen,
verlangde je naar me,
om je te troosten en bij te staan.
Samen met je levenslust,
liet ik je niet los.
Want je bent origineel,
voor deze gruwelijke wereld.
Het geheim van de kracht,
is niet het duikelen
in de wanorde van je verleden.
Maar wel in het herleven
van je geboorte voor de toekomst.
Reacties op dit gedicht
| Bert Lagom: | Maandag, maart 22, 2004 17:50 |
| Aan de persoon voor wie ik dit gedicht schreef, wil ik gewoon zeggen:"Geloof in je zelf en bij elke twijfel is er is altijd een hand die je helpt. Liefs voor je | |
| MayadeBij: | Zaterdag, maart 13, 2004 22:38 |
| Juist. (hoewel een geboorte ook behoorlijk gruwelijk is, natuurlijk ;) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||