Huilend lag ik in haar armen
Nú lig ik nog hier,
In je armen,
Maar over een jaar?
Hoe is het dan?
Jij zit in Luik, alleen
Ik hier, alleen,
Ik red het niet, alleen
Ik heb je nodig
Ik kan je helemaal
Niet missen,
Als je zover
Van me weg bent
Ja, dat was de reden
Dat ik moest huilen
Ik besefte opeens,
Veel te goed misschien,
Dat ik je ooit kwijtraak
“uit het oog, uit het hart”
of door een stomme ruzie,
maar ik kan niet zonder je!…
Reacties op dit gedicht
| anne(15): | Zondag, maart 14, 2004 21:00 |
| Als jij het nit wil, zal ze nooit uit je hart gaan... Mijn beste vriendin is ook 2 jaar geleden verhuist, ver weg, maar we zijn er nog steeds voor elkaar... Hou die vriendschap, voor jezelf, voor elkaar Liefs Anne |
|
| :Dsmilie: | Zondag, maart 14, 2004 14:55 |
| Heey.. Je moet niet bang zijn om elkaar te verliezen, was ik eerst ook. Ik heb het idee dat ik haar daar al1 maar mee verlies. We hebben nu al weekje veel minder contact. Maar vergeet nooit, vrienden zijn als sterren, je hoeft ze niet te zien om te weten dat ze er zijn:D xxx renske |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jenny15 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||