Het liefste gedicht ooit, getiteld: Jez*s Jeroen
Jez*s wat een p*kkenl*l ben jij
en eigenlijk maakt dat me heel erg blij
want verkering met zo iemand
gun ik alleen mijn ergste vijand
al die mooie woorden, allemaal genep
Jez*s wat ben ik blij, dat ik nix meer met je heb
een kinderachtige z*k, dat is wat je bent
ik wilde dat ik je nooit had gekend
dan had jij me nooit lieve dingen kunnen vertellen
jij, je weet niet eens hoe je “liefde” moet spellen
je zei wel: “ik ook van jou”
maar zag ik je nu dan sloeg ik je bont en blauw
hoe doe jij lief als het leeg is van binnen
ik had nooit iets met je moeten beginnen
maar dat is achteraf gepraat
en daarvoor is het nu veel te laat
nu even bellen dat kan zeker niet?
je laat me lekker zitten, je doet me verdriet
je komt er wel achter dat je niet zonder me kunt
dan kruip je terug en ik zeg: “kus mijn kont”
want jij belazert me, daar houd ik niet van
even aandacht tonen, is iets wat jij niet kan
af en toe deed je lief tegen mij, je vriendin
maar was dat echt, gespeeld of er tussenin?
't maakt me niet uit, interesseert me geen zier
morgen scheld ik je verrot om kwart over vier
want dan ga ik jou namelijk bellen
en je even goed de waarheid vertellen
Jez*s wat ben ik kwaad en boos
en voel ik me een ontiegelijke doos
misschien voel ik ergens wel meer dan haat
maar nu ben ik alleen meer heel erg kwaad!
en eigenlijk maakt dat me heel erg blij
want verkering met zo iemand
gun ik alleen mijn ergste vijand
al die mooie woorden, allemaal genep
Jez*s wat ben ik blij, dat ik nix meer met je heb
een kinderachtige z*k, dat is wat je bent
ik wilde dat ik je nooit had gekend
dan had jij me nooit lieve dingen kunnen vertellen
jij, je weet niet eens hoe je “liefde” moet spellen
je zei wel: “ik ook van jou”
maar zag ik je nu dan sloeg ik je bont en blauw
hoe doe jij lief als het leeg is van binnen
ik had nooit iets met je moeten beginnen
maar dat is achteraf gepraat
en daarvoor is het nu veel te laat
nu even bellen dat kan zeker niet?
je laat me lekker zitten, je doet me verdriet
je komt er wel achter dat je niet zonder me kunt
dan kruip je terug en ik zeg: “kus mijn kont”
want jij belazert me, daar houd ik niet van
even aandacht tonen, is iets wat jij niet kan
af en toe deed je lief tegen mij, je vriendin
maar was dat echt, gespeeld of er tussenin?
't maakt me niet uit, interesseert me geen zier
morgen scheld ik je verrot om kwart over vier
want dan ga ik jou namelijk bellen
en je even goed de waarheid vertellen
Jez*s wat ben ik kwaad en boos
en voel ik me een ontiegelijke doos
misschien voel ik ergens wel meer dan haat
maar nu ben ik alleen meer heel erg kwaad!
Reacties op dit gedicht
| inge: | Vrijdag, juni 15, 2001 12:46 |
| He Babbe, ik had hem op school al gelezen, maar nu, een tijdje later, zie ik in jouw gedicht inderdaad hoe jij je toen voelde. Hij is echt wel mooi! Dikke kus | |
| inge: | Vrijdag, juni 15, 2001 12:45 |
| laura: | Maandag, juni 11, 2001 20:14 |
| vind hem wel lief Barbarasez,hihi.neeeej maar helemaal gelijk hoor liefs laura |
|
| Miranda van der Velden: | Vrijdag, april 13, 2001 21:09 |
| Nou Barbarasaz, ik weet niet of dit het liefste gedicht ooit is, maar het komt aardig in de buurt, haha. Veel liefs, Miranda |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Barbarasaz | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2001 | ||
| Thema's: | ||