Gevecht

GEVECHT

Mijn persoon begint
zicht te verliezen
in de strijd
steeds zwaarder
gewond raken

Ik kan mensen vragen
mij te helpen vluchten
maar stijf houd ik
mijn mond dicht
en vecht verder

Verhongeren in de strijd
en niks kan me meer
schelen als een blind
paard vecht ik verbeten
verder zonder een rem

Geschreven door

hadassah

Reacties op dit gedicht

hadassah vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Quo Vadis?:	Maandag, maart 15, 2004 22:20
Ik lees, téveel WILSkracht (obsessie). Maar..., wel een bewust 'teveel aan WILSkracht'. Is het bewust - en het is bewust, anders zou je er niet een gedicht over (Angst / IK) schrijven -, kun je dit téveel aan WILSkracht in goede banen leiden, Zussie. smile ;o)x

ikke_s14:	Maandag, maart 15, 2004 14:25
heel mooi gedicht...met z'n 2en vechten gaat altijd bter hoor... zet m op kusjes sharon

Marten:	Maandag, maart 15, 2004 14:14
Na elke val of tegenslag weer beginnen van achteraan om weer de strijd te kiezen en tot het einde door te gaan? Mooi gedicht

Over dit gedicht