Pure Verwarring
Zoektocht naar mezelf
Mijn persoonlijkheid verloren
In het doolhof van gevoel
Onderdrukt verlangen
Sluimering van constante Climax
Bij alles wat ik doe
Denk ik aan jou
Mijn hart slaat
Een race tegen de klok
En dan weer stilte
Alleen een harde steek
De leegte is Onmenselijk
Gemeen en Onnatuurlijk
Zo is het niet bedoeld
Liever duizend jaar verdriet
Dan nooit
Een deel van jou te zijn geweest
Het einde
Nimmer uitgesproken
Zal niet in zicht komen
Zolang onze harten kloppen
Voor Elkaar
Mijn persoonlijkheid verloren
In het doolhof van gevoel
Onderdrukt verlangen
Sluimering van constante Climax
Bij alles wat ik doe
Denk ik aan jou
Mijn hart slaat
Een race tegen de klok
En dan weer stilte
Alleen een harde steek
De leegte is Onmenselijk
Gemeen en Onnatuurlijk
Zo is het niet bedoeld
Liever duizend jaar verdriet
Dan nooit
Een deel van jou te zijn geweest
Het einde
Nimmer uitgesproken
Zal niet in zicht komen
Zolang onze harten kloppen
Voor Elkaar
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Echo Borgir | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||