Kijken naar mezelf
De spiegel ziet me niet
want hij is van
papier
en woorden
die
op alles
lijken wat
ik ontdek
in de spiegels die naar me kijken
en vragen
wat ik liefheb
of haat
als ze blijven
kijken
en alleen woorden
mijn ogen nog kunnen
sluiten.
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Dinsdag, maart 16, 2004 20:04 |
| dit is een viscieuse cirkel Victor prachtig zet je die neer! zo lees ik hem groetjes Erna |
|
| charly: | Dinsdag, maart 16, 2004 19:36 |
| Nog steeds behoort elk gedicht tot de eenheid van je oeuvre. 't Stemt tot rusten. | |
| Green Tea: | Dinsdag, maart 16, 2004 14:22 |
| Hi Victor , fijn je weer te mogen lezen! De angst is voelbaar in dit dichtje , soms zie je jezelf in kleine dingen of woorden of houden anderen je een spiegel voor wat pijnlijk kan zijn. Ik wens je sterkte toe , maar bedenk dat spiegelen zo ook zijn positive kanten heeft:-) Liefs , Green Tea. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||