De strijdbijl begraven
Misschien moet ik de strijdbijl
eindelijk begraven
Die worsteling met mezelf
doen ophouden
Ik ben toch al KO
Ik maak mezelf kapot
blijf in cirkeltjes doldraaien
als ik nu geen 'stop' zeg
zullen anderen er ook onder lijden
Waarom doe ik mezelf dit aan
wantrouwen, veronderstellen,...
Terwijl ik heel goed voel
er is een reden waarom dit gebeurt
Ik voel dat ik
er niet moet tegenin gaan
Ik heb het niet in handen
wat komt, komt
de tijd zal me wel leren
Misschien moet ik me maar
laten meevoeren door mijn levensstroom
Mezelf rust gunnen
zalige rust...
Ja, misschien moet ik dat maar doen.
eindelijk begraven
Die worsteling met mezelf
doen ophouden
Ik ben toch al KO
Ik maak mezelf kapot
blijf in cirkeltjes doldraaien
als ik nu geen 'stop' zeg
zullen anderen er ook onder lijden
Waarom doe ik mezelf dit aan
wantrouwen, veronderstellen,...
Terwijl ik heel goed voel
er is een reden waarom dit gebeurt
Ik voel dat ik
er niet moet tegenin gaan
Ik heb het niet in handen
wat komt, komt
de tijd zal me wel leren
Misschien moet ik me maar
laten meevoeren door mijn levensstroom
Mezelf rust gunnen
zalige rust...
Ja, misschien moet ik dat maar doen.
Reacties op dit gedicht
| dieny: | Zaterdag, april 14, 2001 07:10 |
| ja juva! laat je maar meevoeren.. liefs |
|
| Benjamin de Rooy: | Vrijdag, april 13, 2001 23:36 |
| Misschien een goeie oplossing juuv. Eeuwig blijven strijden is ook de oplossing niet he! Houd vol he lieverd. Kus, Ben |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Juva | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2001 | ||
| Thema's: | ||