Dood... Werd een plicht
Nieuwe dagen
Roesten voorbij
Laten tranen
En verdwijnen
In het verleden zo fijn
Gespleten ogen
Dragen beelden
Die dromen verafschuwden
En het duistere geluk
Al lang niet meer teelden
Fijne gedachten
Aan flarden gescheurd
Alleen de pijn
Word door mijn hart
Nog steeds meegesleurd
Niets
Werd scherp zicht
Dood
Werd een plicht…
Reacties op dit gedicht
| Darkdevils-night: | Woensdag, maart 17, 2004 01:14 |
| **duiveltje gaat heel snel weer mediteren... want een geheimpje van dit duiveltje..sssttt (maar ik trek pijn en verdriet aan..) Dus als ik nou eens jou pijn hier heen haal.. en hier verstop in een doos, heel ver weg bij jou.. dan lieverd gaat het nog zo ontzettend lang duren tot dat de dood aan jou deurtje klopt en dat het jou tijd is jou plicht. Ach ik heb de dood toch allang verteld dat jij nog zoveel moois mee gaat maken in jou leventje, hij durft jou echt niet nu al te komen h |
|
| ~Reality~: | Dinsdag, maart 16, 2004 19:45 |
| Jah ooit!! MAAR NU NIET NIET NIET!!! |
|
| Marble: | Dinsdag, maart 16, 2004 18:13 |
| Ooit zal het inderdaad iedereens plicht zijn. Maar voor jou zeker nu nog niet, anders zal ik nog wel even met de Grim-reapertje gaan praten =) Doei knuf Marbie |
|
| Oorlam: | Dinsdag, maart 16, 2004 17:29 |
| een plicht? voor sommige mensen ja..doodgravers bijvoorbeeld, maar voor schepsels zoals jij en ik??? | |
| de nifter: | Dinsdag, maart 16, 2004 17:23 |
| ja... zo af en toe... maar andere keren... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marbalicia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||