Stilte
Stilte
Soms heb ik veel verdriet
en is er niemand die dat ziet.
Dan straal ik uit als zonneschijn
maar binnen in me schuild de pijn.
Dan ben ik het liefst alleen
samen met de stilte om me heen.
Dan kan ik gewoon mezelf zijn
en verdwijnd langzaam alle pijn.
Dan kan ik huilen zoveel ik zelf wil
tot dat de pijn weg is en word ik stil.
Dan ben ik weer alleen
samen met de stilte om me heen.
Dan ben ik weer rustig en voel ik me fijn
het is me gelukt, weg is alle pijn
Dan voel ik me vrolijk en niet alleen
want ik ben samen met de stilte om me heen.
*..dit gedicht had ik een tijdje trug al geschreven...maar von het tog wel mooi om er op te zetten...Soms wil ik liever alleen zijn..maar soms dan ben ik graag bij iemand..waar ik kan uithuilen..en die me kan troosten..jmmr dat er niet echt iemand in de buurt is bij wie ik dat kan en durf..*
Reacties op dit gedicht
| samm: | Dinsdag, augustus 29, 2006 20:04 |
| heel mooi ik heb ook een gedigt met dezelfde titel geschreven, en onze schrijversnamen zijn ook ongeveer het zelfde ik ken het gevoel, vervelend maar uiteindelijk kom je er wel overheen zo is het met alles tog |
|
| knoei: | Maandag, maart 22, 2004 18:59 |
| Hej Mooi neergezet, ik ken het gevoel. Doen alsof je vrolijk bent, maar het niet zijn. Ik doe het zovaak, maar het is geen oplossing. Probeer iemand te vinden die je vertrouwt en je een luisterend oor bied en een schouder om op uit te huilen. Sterkte & Liefs Knoei |
|
| fairy_moonlight: | Dinsdag, maart 16, 2004 17:21 |
| Heey, prachtig gedicht... Maar.. je zal nog wel mensen vinden waarbij je kan uithuilen hoor meis.. Mn mailbox staat open voor je hé!! xxx ikke ^_^ |
|
| BabYguwl: | Dinsdag, maart 16, 2004 17:20 |
| Mooi geschreven..Egtt..KusSS.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: SaMm,, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||