Lieve Ralluf,
jij bent de enige die mij kapot kan maken,
jij ben de enige die mij zou kunnen helen,
dat zijn niet zomaar zaken,
maar je doet alsof het je weinig kan schelen.
vaak chagerijnig of moe,
en ik moet het allemaal maar accepteren,
ik weet alleen niet 'hoe'' ?
kun je het mij mischien ee keertje leren ?
steeds maar maar vaker de vraag of we even kunnen praten,
steeds maar weer die angst,
van elkaar houden en haten,
wie van ons is hier het bangst ?
jezelf alsmaar afvragen of dit wel goed is ?
mischien wel jezelf dwingen om door te gaan,
wat gaat er nou goed en wat mis,
kunnen WIJ hier nog wel tegen aan ?
wij met z'n tweeen zijn een een stel,
we zijn alleen nog niet getrouwt,
het is bij ons om hemel en hel,
mischien is dat zo omdat je me nog niet 100% vertrouwt ?
mijn wens is om heel lang bij jouw te zijn,
maar dan wil ik wel veel kunnen genieten,
doe me alsjeblieft niet zoveel pijn,
laat ons desnoods aan elkaar nieten!
ik had gehoopt dat ik nooit een traan bij jouw liet,
maar je doet me vaak zo onverwacht's veel pijn,
je doet me onbewust zoveel verdriet,
ik houd afstand, terwijl ik zo graag bij je wil zijn!
mezelf in jouw armen wil laten vallen,
dat is het fijnste wat er bestaat,
SAMEN bereiken we hoogte punten en dallen,
jij bent MIJN vriend, mijn maat!
ik voel me vaak zo veilig bij jou,
maar ook vaak uit de kudde gedreven,
ik vraag me af of dit altijd zo blijven zou,
ik sta van verdriet en geluk bij je te beven.
Zaterdagochtend, mijn nagels nog nooit zo kort gezien,
ik heb me Vrijdagnacht wel zo druk gemaakt,
ik kan er niet tegen als je boos op me bent.. mischien,
''je had beter thuis kunnen blijven'' dat is wat nog steeds haakt!
het draait het told, het maakt zelfs salto's in mijn hoofd,
hoe kun je zoiets denken?..en zelfs zeggen,
het steelt wat liefde weg, het rooft,
het enige wat ik kan doen, is me erbij neerleggen
onbegrijpelijk,
teleurstellend,
ongelijk,
Dit gevoel is wat ik niet ken, en nooit heb gekend.
je moet wat minder vaak alles op mij afreageren,
ik weet dat dit moeilijk voor je zal zijn,
maar dit is ets wat je snel moet afleren,
het is ZO frustrerend, het is namelijk niet voor de gein.
natuurlijk wil ik je helpen,
maar het ligt deze keer echt helemaal in jouw handen,
WIJ zijn (jong) volwassen, en geen jonge welpen,
zonder mijn hulp kun je ook veilig landen.
mischien even een tijdje geen contact,
is nooit een goede oplossing,
dan heb je het probleem dat je hoofd alleen maar onder water zakt!
wat mischien wel helpt; doe gek, ga los, en zing!
ik vraag me heel vaak af,
hoelang mag dit nog duren,
mischien klinkt dit alles heel maf,
maar ik wil je gewoon kopen en niet huren.
ik wil zo graag die vastheid voor ons twee,
en niet elke week die onzekerheid,
neem me anders ver weg hier vandaan, neem me met je mee!
en SAMEN vieren we dan 'vrijheid, blijheid'
één keertje, één relatie, een zorgeloos leven,
ja alleen maar genieten en niet om kleinigheden preulen,
dat is wat ik je zo graag wil geven,
samen niet steeds vallen in al die keulen.
michien bestaat er wel een keul waar we nooit meer samen uit kunnen komen,
maar waarom geloof ik daar niet in ?
we zijn toch overal SAMEN uit gekomen,
en natuurlijk zijn er soms momenten dat je denkt; het heeft allemaal geen zin.
jij bent iemand die veel aandacht nodig heeft,
geen dag gaat voorbij dat ik niks van je hoor,
en dat blijft denk ik zolang jij leeft,
en ik moet eerlijk bekennen; ik ben je er dankbaar voor.
maar zo ben ik NIET,
en ik vind het soms zo moelijk als je zo boos op me wordt, omdat ik niks van me heb laten horen,
ik weet dat jij dat niet zo ziet,
maar je moet weten dat ik op dit punt nooit bij jou zal kunnen score.
Liefs,.. Fleurtje