ik zie je daar staan
ver van mij weg
bedolven onder de nieuwschierigheid
van de andere mensen

ik zie de mensen naar je kijken
jij ziet mij naar jou zien
starende blik
ik weet ook niet waarom

je bent aardig tegen mij
maar je doet niet anders
tegen andere mensen,
dat heb ik gezien

de ogen die naar je kijken
zijn niet die van mij alleen
is er sprake van concurentie?
ik maak wel plaats

ik geef je wel op
ik zal nu nog enkel staren
de situaie maakt het onmogelijk
zou ik anders een kans maken?

ik ben zo onzeker
bang van reacties van jou
maar ik zou niets liever willen
dan bij je te zijn

ik durf de stap amper te zetten
dus loop ik weg
weg van de liefde die ik voor je voel
en dat is jammer

maar de aandacht van hen
die heb je vast nodig
je ziet dat kleine meisje wel staan
met haar starende ogen

maar je begrijpt niet
waarom ze kijkt
wordt maar gelukkig
zonder mij