Heel even was je er, en dan weer niet
de dag die eigenlijk een feest had moeten zijn
werd mijn ergste nachtmerrie
Toen je geboren werd, durfde ik niet geloven ik ik
een klein wonder kreeg, een groot geschenk van God
Ik heb vele bange uren doorgebracht in de hoop dat je het zou halen
Vele uren heb ik gebeden, gesmeekt om jou toch de kans op leven te geven, maar het was tevergeefs.
Nu ben ik thuis, en ik staar naar de wieg, waar zoveel leven in kon zitten. Was het maar zo. Negen maanden lang had ik een kindje in mijn buik gehad, en dat werd mij zo bruut ontrukt. Ik hou van je