Kapot van verdriet
Verdriet zit van binnen,
niemand die het ziet.
Zelfs je beste vrienden
weten het soms niet.
Hoe je je werkelijk voelt,
verscheurd door pijn
om alles, wat toch zo
anders had kunnen zijn.
Mensen die je tegenkomt
en die je bellen:
Nee hoor, alles gaat goed!
Wat moet je ze
anders vertellen ?
Nee, er is echt niemand
die aan mij ziet
dat ik soms KAPOT ben
van verdriet.
niemand die het ziet.
Zelfs je beste vrienden
weten het soms niet.
Hoe je je werkelijk voelt,
verscheurd door pijn
om alles, wat toch zo
anders had kunnen zijn.
Mensen die je tegenkomt
en die je bellen:
Nee hoor, alles gaat goed!
Wat moet je ze
anders vertellen ?
Nee, er is echt niemand
die aan mij ziet
dat ik soms KAPOT ben
van verdriet.
Reacties op dit gedicht
| loes: | Zaterdag, augustus 04, 2001 19:17 |
| lieve Marilon en toch heb je je verdriet aan mij laten zien, en het is zeker geen onterecht verdriet. fijn dat je het met mij wilde delen, ik hoop dat het je wat lichter heeft gemaakt. verdriet haat het om gedeeld te worden, het liefst wordt hij gekoestert tot in lengte van dagen, maar hoe meer hij zijn gezicht moet laten zien hoe kleiner hij wordt. Het beste wapen tegen verdriet is openheid, ik wens je hierin veel sterkte meid. groetjes van loes. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marilon | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2001 | ||
| Thema's: | ||