Zie ik je zitten met je zilver grijze haren.
Je gezicht getekend door de jaren.
Je gerimpelde handen gevouwen in je schoot.
Alleen want je kinderen zijn al groot.
Dan zie ik in jou ogen pijn.
Verdriet om het verlaten zijn.
De dagen duren je telang.
Het wachten maakt je bang.
Ze hadden beloofd om te komen.
Maar weer werd je beet genomen.
Ze hadden weer geen tijd.
Ze toonden je zelfs geen spijt.
Je staart naar je telefoon.
Maar als je belt.
Bespeur je spot en hoon.
Wanneer was de laatste keer.
Je herrinert het je niet meer.
Het liefst was je nog in je oude huis.
Maar van hen moest je naar het bejaarden tehuis.
Je had toch niks te verliezen.
je mocht zelfs niet kiezen.
Zo word oud zijn een straf.
Je werd afgedankt zo laf.
Vergeten zijn al de jaren.
Nu komen ze alleen om je centjes te vergaren.
Hoe lang is de weg nog tot de dood.
Of is er een andere uit weg uit deze nood.
Oudje ik ben bang van niet.
Want zij zien niet jou stille verdriet.
Groetjes Wim.
Kijk een diep in je hart.
Ken jij ook iemand met deze smart.
Ben jij ook iemand vergeten.
Je word zelf ook oud moet je weten.
westland: | Donderdag, maart 18, 2004 18:14 |
heel mooi geschreven,ik heb zelf een tante van82 jaar zit in een verzorgings afdeling het is de zuster van mijn vader.maar heb gelukkig nog steeds mer haar contact,en bel haar steeds.voor 3 weken terug is een oom van mij overleden hij is 83 jaar geworden,had ook met hen contact al was het iets minder.want hij woonde nog een stuk hier vandaan.ma westland. | |
Sam de Bruin: | Woensdag, maart 17, 2004 23:27 |
Weet je...dit gedicht zegt heel veel over de 'jonge'mensen zelf...zij komen zichzelf nog wel tegen..Het is inderdaad vaak genoeg de waarheid..Wat is er mis met Respect...?? Zegt het voort...!!! | |
Irdana: | Woensdag, maart 17, 2004 22:10 |
HEEL MOOI GEDICHT MET VEEL GEVOEL GESCREVEN . EN OP WAARHEID BERUST.(echter telt dit gelukkig niet voor mij en dat maakt mij toch wel blij) LIEFS IRDANA. |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 17 maart 2004 | ||
Thema's: |