Het begint steeds weer opnieuw....
Zo moeilijk om je te vergeten
Zo moeilijk om me er bij neer te leggen
dat er niks tussen ons zal groeien
Ik word er zo gek van
Al die tranen die maar vloeien…
Als het dan eindelijk gelukt is
En me er bij neer heb gelegd
dat er niks tussen ons zal groeien
Geef je mij weer een beetje hoop
En begint er van binnen weer iets te bloeien
Ik wil er dan weer in geloven
dat er nog van alles kan gebeuren
Dan wil ik van je houden met hart en ziel
Maar dan gebeurd er weer niks
En dan begint het weer opnieuw…..
Zo moeilijk om me er bij neer te leggen
dat er niks tussen ons zal groeien
Ik word er zo gek van
Al die tranen die maar vloeien…
Als het dan eindelijk gelukt is
En me er bij neer heb gelegd
dat er niks tussen ons zal groeien
Geef je mij weer een beetje hoop
En begint er van binnen weer iets te bloeien
Ik wil er dan weer in geloven
dat er nog van alles kan gebeuren
Dan wil ik van je houden met hart en ziel
Maar dan gebeurd er weer niks
En dan begint het weer opnieuw…..
Reacties op dit gedicht
| ~Aibell~: | Donderdag, maart 18, 2004 20:30 |
| Zo erg voor je! Sterkte he... Ik hoop voor je dat er ooit eens een tijd zal zijn dat jullie samenzijn!En dat dit gevoel niet meer terug hoeft te komen. :-) Liefs, Aibell |
|
Over dit gedicht
| Auteur: OnlyMe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||