U hebt het me reeds dikwijls gevraagd
Waarom ik zo van je hou....
U stelt misschien de vraag
Waarom ik niet meer van mijn Cupido hou....

Ik zie in U de echte liefde in die zin
Dat ik niet meer van een ander hou....
Ik hou van je stem, soms hard, soms zacht
Ik hou van je ogen, waarmee je me aankijkt en toelacht

Ik hou van je mond zoals die me kust
Ik hou van je lichaam als je in mijn armen rust
Ik hou van je en in mijn hart leeft nog hoop
Dat je ze ook nog geven zal die laatste liefdesmicroob

Als ik zou luisteren naar mijn verstand
Hield ik mezelf misschien naar de hand
Maar sorry, ik kan er niets aan veranderen
Ik hou van jou, van jou, en niet meer van een ander.

twoaene