Verleden
Achter mij herinnering
En voor mij ligt de dood
Tenminste dat is de zekerheid
Die het leven mij tot nog toe bood
Nu zijn er de keuzes
Wat neem ik mee, waar ga ik heen?
Want het is niet de eerste keer
Dat ik op de verkeerde plek verscheen
Het heeft me gevormd tot wie ik nu ben
En het bied me keuzes aan
Om deze weg getrouw te volgen
Of om de andere kant weer op te gaan
Ik herinner mijn verleden
Koester liefde en verdriet
Ik ben geworden wie ik nu ben
En teruggaan kan ik niet
Reacties op dit gedicht
| joni heylens: | Maandag, maart 22, 2004 17:33 |
| Heel,mooi! De persoon die je nu bent is zo slecht nog niet hoor, daar durf ik op wedden :) -xxx- Jonike |
|
| summer_angel_xXx : | Zaterdag, maart 20, 2004 23:25 |
| zeer mooi geschreven !! greetz angel |
|
| Nietje: | Zaterdag, maart 20, 2004 23:13 |
| schitterend omschreven levensloop... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marten | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||