Stormachtige Zondag
Een storm is opgekomen
de regen klettert uit de lucht
de wind ontdoet de bomen
van blad en vrucht in een zucht.
De zee is onstuimig en wild
het is een machtig gezicht
golven die duinen afslaan
de natuur wordt ontwricht.
Ben bang, alles trilt
de spanten kraken
hoop, als de wind is gestild
dat mijn wereldje
niet is vergaan.
bieke: | Zondag, maart 21, 2004 20:37 |
De wind gaat wel weer liggen hoor Janneke, ik begrijp Willem ook het beeld aan het water moet prachtig zijn. Liefs Bieke, |
|
Irdana: | Zondag, maart 21, 2004 17:56 |
mooi gedicht geweldig om te lezen en wat ik zo prachtig vind dat de golven zo ontstuimig hoog springen en klotsen dan weer neer en jij hoeft heus niet bang te zijn hoor janneke want als de storm straks is gaan liggen is jou wereldje echt niet vergaan zodat jij als je tijd hebt ik jou weer met een mooi gedichtje hier op de site zal zien staan liefs irdana | |
jackie53: | Zondag, maart 21, 2004 14:30 |
Ik denk dat de wind de winter even hard wil weg blazen!!!!! Mooi gedicht!!! | |
lommert: | Zondag, maart 21, 2004 12:08 |
het is een machtig gezicht...zeg je in dit mooie gedicht...het kan je gemoed bepalen...stom ik sta er vol bewondering van 'te genieten''...maar ja ..zo ben IK xxxliefs willemmien |
|
brinkieloontje: | Zondag, maart 21, 2004 11:44 |
Mooi geschreven janneke... Hier is het helemaal droog :P nee, je wereld zal niet vergaan.. echt..:) Kus.. |
|
Auteur: Janneke Koster-Baas | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 21 maart 2004 | ||
Thema's: |