mug
Mooi, dacht hij. Weg ermee,
en gauw vergeten. Dacht hij
dat ze als een mug was
geweest, die om hem heen zoefde
op zoek naar zoetigheid.
Zijn vuisten nog gebald bij
een opgeluchte zucht. Maar
toen hij ontzet keek naar haar
verpletterde lijfje, zag hij
zijn eigen bloed wegvloeien.
Reacties op dit gedicht
| Engeltjuh: | Maandag, maart 29, 2004 19:34 |
| mooi, van zoiets kleins zo een diepgaande gedachte maken. liefs van amber |
|
| xavion: | Zondag, maart 21, 2004 20:29 |
| Bewonderenswaardige diepte Voelbaar gevoel... Mooi! Lieve groet, XaVioN |
|
| _tijgje_: | Zondag, maart 21, 2004 14:38 |
| ik vind ut wel mooi geschreven.. en who the fuck is AMARCHOUH om zoiets te zeggen zelf zal die ut ook niet kunnen aangezien er helemaal geen gedichten van hem/haar/het staan... trek je niet teveel aan van commentaar van iemand die zelf niet dicht... groetjes kuzz Bianca......... |
|
| AMARCHOUH: | Zondag, maart 21, 2004 14:34 |
| Ik vind het zeer eentonig, zelfs mijn toekomstig achterkleinkind zal beter kunnen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||