herkenning
Ik zag jouw gezicht
en mijn hart verlichtte
Ik keek in jouw ogen
en ik voelde me alleen
ik keek in jouw hart
en zag een diepe smart
daarmee zag ik ook je
pijn en je stille tranen
ik huiverde en werd bleek
want het was alsof ik
in de spiegel keek
Reacties op dit gedicht
| arie: | Maandag, maart 22, 2004 15:05 |
| Herkening is de basis van alle verwerking... Blijf maar kijken, en neem maar waar... Jouw ogen zien en spreken van moed,de weg vooruit... Liefs, Arie |
|
| Boudaatje: | Maandag, maart 22, 2004 12:28 |
| Goed geschreven. Maar een spiegel toont enkel wat je zelf wilt zien. dikke knufffels |
|
| Peter F.: | Maandag, maart 22, 2004 01:38 |
| Gekeken in de spiegel van je ziel!!!! Mooi gedicht...heel warm. Liefs Peter F. |
|
| michris: | Maandag, maart 22, 2004 00:34 |
| de spiegel vertelt niet altijd de waarheid, hij kan je binnenste niet zien... kijk daar naar en je zult niet langer huiveren... liefs, michris |
|
| M@ri@: | Maandag, maart 22, 2004 00:27 |
| troostknuffie warm in stilfluister omarm liefs *boselfje* |
|
| erje: | Maandag, maart 22, 2004 00:16 |
| Ik weet zeker toen je in die spiegel keek dat je ook even dacht, nou................ ik mag er best zijn hoor liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schrijfveertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||