Bang
Jouw mooie blauwe ogen,
staren me als het ware aan,
ik ben voor je weggedoken,
en ga langzaamaan weer staan.
Ik durf je niet meer aan te kijken,
bang om je te zien vol pijn,
want als die in je ogen is,
zal dat zeker mijn schuld zijn.
Ik ontwijk je ogen dus,
angst heeft me in z'n macht,
wil geen pijn zien in die ogen,
in die ogen zo vol pracht.
Zonder je aan te durven zien,
zeg ik je dat het me spijt,
en ik ben zo bang, m'n lief,
ben ik je nu voor altijd kwijt?
staren me als het ware aan,
ik ben voor je weggedoken,
en ga langzaamaan weer staan.
Ik durf je niet meer aan te kijken,
bang om je te zien vol pijn,
want als die in je ogen is,
zal dat zeker mijn schuld zijn.
Ik ontwijk je ogen dus,
angst heeft me in z'n macht,
wil geen pijn zien in die ogen,
in die ogen zo vol pracht.
Zonder je aan te durven zien,
zeg ik je dat het me spijt,
en ik ben zo bang, m'n lief,
ben ik je nu voor altijd kwijt?
Reacties op dit gedicht
| Littlemoon16: | Woensdag, maart 24, 2004 10:21 |
| Liefje, NEE! Je bent niet me niet kwijt! Iedereen maakt fouten, zélfs jij. Liefje, ik weet dat je niet op wil geven, dat je nog steeds wil stoppen, dus NEE je bent me niet kwijt! Je komt nooit meer van me af ;) En ga asjeblieft rechtop staan en kijk me aan als ik zeg dat ik van je hou en om je geef? En dat je het echt kunt liefje :) |
|
| stoelpoot: | Maandag, maart 22, 2004 08:32 |
| Heel mooi geschreven en sterkte -x- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ni bojsya | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||