*-* Elfje op de treurwilg *-*
Elfje ploft zich
Op de tak van een treurwilg
Haar beentjes bengelend
Over de rand
Het zonnetje schijnt
Toch voelt ze zich verdrietig
En niemand die ziet
Er is iets aan de hand
Vallende vleugeltjes
Schokkende schoudertjes
Zwartuitgelopen oogjes
En een lijkbleek gezicht
Haar handen omklemmen
De tak van een treurwilg
En haar starende blik
Is op de grond gericht
Ze telt een paar tellen
Maar geeft zich dan over
Trekt haar knieën op
En slaat haar armen eromheen
Met haar hoofd
Ineengedoken in haar armen
Constateert ze
Ik ben alleen
Reacties op dit gedicht
| The Slayer: | Dinsdag, september 14, 2004 22:42 |
| mooi gezet...mooi verwoord....heeel mooi gechreven !!!! liefssss ditje |
|
| X.: | Dinsdag, juli 06, 2004 10:28 |
| Triest, maar heel erg mooi. Ik ken(de) het gevoel en jij weet het prachtig te omschrijven. Écht mooi. X. |
|
| Marlies: | Maandag, maart 22, 2004 21:05 |
| Mooi, eenzaam,... goed gedaan, het raakt me. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: AnG | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||