Stukje zorgen ben ik kwijt
Door het te delen met jou
Net als vroeger luister je naar wat ik zeg
Ik ben blij dat ik je dit toevertrouw

Je hebt geen wijze woorden
Of abrupte feedback
Maar bent gewoon zo fijn stilletjes
En geeft mij ruimte voor een eenpersoons gesprek

Soms heb ik dat gewoon nodig
Even alles rustig zetten op een rij
Mijn gedachten laten razen op de vrije loop
Zo komt er in mijn hoofd weer een kamertje vrij


Hierbij ben ik gezegend met een 2e persoon
Een met woorden en de beste raad
Hij houdt mijn gedachtes juist streng in toom
Laat mijn stem niet bezitten door de stem van het kwaad

Trekt me uit het diepste dal en over de hoogste bergen
Geeft me het gevoel er te mogen zijn
Houdt mijn hand vast op de moeilijkste weg, het leven
En door zijn liefde doet dit bestaan iets minder pijn

Deze twee beschermengelen
Beide zo perfect in hun eigen soort
Zorgen ervoor dat ik niet snel op zal geven
En de hoop diep vanbinnen wordt verwoord