~ versmelt zilt ~
ik kijk in spiegel
van blauw licht
deinend horizon
in vergezicht
oneindig zee
vol stroming
kabbelt stilte
tot rustkoming
deinend golven
oogwenk banen
naar diepte
van innertranen
vonkend straal
zon schiet kleur
versmelt zilt
tot herinner geur
blik in ebbend
getij verdwijnt
terugkeer zelf
alleen verschijnt
*boselfje*
| lommert: | Dinsdag, maart 23, 2004 19:44 |
| prachtig gedicht...al vaak gezegd..maar dit is juweelflonkend xxje willemmien |
|
| de nifter: | Dinsdag, maart 23, 2004 12:05 |
| ja. moooooooi | |
| jazzzz: | Dinsdag, maart 23, 2004 11:45 |
| jaaaaa.. *zucht* liefs, |
|
| H.J.: | Dinsdag, maart 23, 2004 08:57 |
| Gelukkig dat je dit moois met ons wil delen. kuzzz |
|
| sunset: | Dinsdag, maart 23, 2004 06:12 |
| *Zucht*enbaar. Liefs / sunset |
|
| michris: | Dinsdag, maart 23, 2004 00:22 |
| leven is delen in geluk... liefs, michris |
|