Ineengedoken
Bang en ineengedoken,
zit ik op de grond,
wachtend op verlossing,
die steeds maar niet komt.
Het bloed blijft maar stromen,
mijn hart klopt nog altijd,
dat stomme lichaam ook,
daarvan krijgt het nog spijt.
Bang en ineengedoken,
kijk ik om me heen,
zoveel mensen in de buurt,
maar toch zo alleen.
De mensen blijven lopen,
een enkeling blijft staan;
merk me alsjeblieft niet op,
blijf maar gewoon verder gaan.
Bang en ineengedoken,
starend in het niets,
wachtend op verlossing,
wachtend op... iets.
zit ik op de grond,
wachtend op verlossing,
die steeds maar niet komt.
Het bloed blijft maar stromen,
mijn hart klopt nog altijd,
dat stomme lichaam ook,
daarvan krijgt het nog spijt.
Bang en ineengedoken,
kijk ik om me heen,
zoveel mensen in de buurt,
maar toch zo alleen.
De mensen blijven lopen,
een enkeling blijft staan;
merk me alsjeblieft niet op,
blijf maar gewoon verder gaan.
Bang en ineengedoken,
starend in het niets,
wachtend op verlossing,
wachtend op... iets.
Reacties op dit gedicht
| Littlemoon16: | Woensdag, maart 24, 2004 10:22 |
| Ik ben het volledig met arie eens :D Meiske, laat je niet zo op je kop zitten? Er hóef geen verlossing te komen, het komt allemaal goed meiske :) | |
| Caroline van Geel: | Dinsdag, maart 23, 2004 20:05 |
| Het doet me pijn om dit te lezen. Ook ik ben vroeger gepest (op de lagere school). Daarna heb ik een grote bek gekregen en is het opgehouden. Maar ik zal nooit vergeten hoe bang ik toen was en hoeveel pijn ik had. Ik hoop dat het pesten snel ophoudt. Veel sterkte en veel liefs, Caro | |
| Dorientjeuh...: | Dinsdag, maart 23, 2004 17:38 |
| is da echt gebeurd dan is het stout van de andre (anders ook hoor) xxx-wimpie |
|
| arie: | Dinsdag, maart 23, 2004 16:47 |
| Wachtend op iets... Heej! sta op en toon jezelf... Bal je vuist vol overtuiging want ook het leven wacht op de echte jou.... Sta op en verman je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ni bojsya | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||