Ik ben verdrietig, papa
Verdrietig staat ik uit mijn raam
Want mijn leven gaat heel langzaam
Verdrietig kijk in het fotoboek
En gooi het kwaad in de hoek
Verdrietig kijk ik terug op mijn verleden
En kan niet doorgaan in het heden
Verdrietig kijk ik naar de foto aan de wand
Ik samen met jou hand in hand
Verdrietig denk ik aan waar je zal zijn
Papa, vond jij het verleden ook zo fijn...
Reacties op dit gedicht
| Manon-Nony: | Maandag, november 13, 2006 18:26 |
| ik ben er stil van geworde egt heel mooi veel strekte meisje XXX-jes Manon-Nony |
|
| q-t babiej: | Vrijdag, december 09, 2005 19:35 |
| woow :| echt heel erg mooi... herken mezelf er helemaal in... * helemaal stil * |
|
| lovegirl: | Dinsdag, maart 23, 2004 15:27 |
| ik ben het met cheseri eens ik hoop voor je dat het weer eens goed gaat komen voor je meis liefs lovegirl |
|
| *Cheseri*: | Dinsdag, maart 23, 2004 15:20 |
| je pap vond et verleden vast ook heel fijn!!!!!!! meisje wie weet komt alles goed! nu moet je doorzetten dat kun je! weetje nog?? je wensen?? je dromen?? ajax... kinderen... vergeet dat niet Anne!! je komt er wel je kunt het! ik ben dr altijd voor je!!! liefs, pricilla.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Litva | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||