| pieps: | Dinsdag, april 17, 2001 00:22 |
| mmmmm mooi gedicht...lijkt wel een beschrijving van hoe ik het zelf ervaar... liefs pieps |
|
| arie: | Maandag, april 16, 2001 11:26 |
| De zekerheid Wil... dat na donker, altijd weer licht word. Hoewel..... zien we dat ook zo.. liefs Arie |
|
| pramodah: | Maandag, april 16, 2001 11:21 |
| zo moet de primitieve mens zich ook gevoeld hebben bij het vallen van de duisternis.. en daarna de opluchting bij het verschijnen van het licht....in wezen is er nog niets veranderd.......... |
|
| wil : | Maandag, april 16, 2001 09:57 |
| Het zwart heeft toegeslagen in de nacht. de ochtend heeft het wit gebracht. Verandert het gedicht. Strijd…Altijd. Zwart uit een hoekig verleden, tentakels door duister gewekt, komen met vingers van heden, hebben mijn angsten ontdekt. Ze peuren emoties ,scheuren mijn wezen in pijnen kapot. Verhitten mijn woede, vermoorden mijn liefde in een wurgende strop. Krachten, geboren in wit, draperen zich vo |
|
| Auteur: wil melker | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2001 | ||
| Thema's: | ||