Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Vakantie
De allereerste zonnestraal
Glinsterend op het gras
Ik sta op en smeer de broodjes
En stop ze in de tas
Vroeg eruit te wandelen
Door de duinen en het bos
De eerste vogels fluiten al
En in de verte loopt een vos
Ik ga zitten op een bankje
Om bij het leven stil te staan
Na vijf minuten sta ik op
Het is tijd om terug te gaan
De allereerste zonnestraal
Gebroken op beton
Ik gooi de wekker naar de muur
En draai me nog eens doodmoe om
Reacties op dit gedicht
Marten vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
joni heylens
:
Woensdag, maart 24, 2004 20:38
Mooi!
Over dit gedicht
Auteur:
Marten
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
24 maart 2004
Thema's:
[Fictie]