oma
ik weet niet wat ik nog moet denken,
en hoelang ik u mijn liefde nog moet schenken.
ik heb een tijd gedacht,
het duurt niet meer lang.
en zelfs nu ben ik nog onzeker en bang.
bang om u te verliezen.
kon ik maar kiezen.
ik wil u niet kwijt,
maar u hebt gezecht, zonder spijt,
iedereen gaat heen,
en u had gelijk.
toen het zo slecht ging dacht ik;
"stel je voor als ze weer geen lucht krijgt"
wat moet ik dan?
ik droom ervan dat ik u nooit verliezen zal.
maar beloof me blijf altijd aan me denken,
ook al ben u er niet meer,
want ooit eens een keer kom ik u weer tegen,
in een andere demensie,
in een andere wereld.
en hoelang ik u mijn liefde nog moet schenken.
ik heb een tijd gedacht,
het duurt niet meer lang.
en zelfs nu ben ik nog onzeker en bang.
bang om u te verliezen.
kon ik maar kiezen.
ik wil u niet kwijt,
maar u hebt gezecht, zonder spijt,
iedereen gaat heen,
en u had gelijk.
toen het zo slecht ging dacht ik;
"stel je voor als ze weer geen lucht krijgt"
wat moet ik dan?
ik droom ervan dat ik u nooit verliezen zal.
maar beloof me blijf altijd aan me denken,
ook al ben u er niet meer,
want ooit eens een keer kom ik u weer tegen,
in een andere demensie,
in een andere wereld.
Reacties op dit gedicht
| Paul Willems (Quikkie): | Maandag, april 16, 2001 16:48 |
| Zo is het zeker Samantha er is nog leven na de dood weet ik zeker sterkte gr Paul |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tja.... | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2001 | ||
| Thema's: | ||