bloed
Donker,
Alleen,
Een kaars die brand
Een mes op m’n tafel,
Glinsterend bloed op m’n lakens
Druppels die vallen,
Een steek in m’n arm
Een pijn scheut die weg vloeit
Bloed wat begint te stollen
De pijn licht op m’n laken,
Nog steeds glinsterend in het licht
Het is weer even goed
Kan normaal slapen,
Lig in een plas bloed,
Word wakker
M’n gezicht is rood
Ga snel douchen
Doe m’n lakens in de was
Als of er nooit iets is gebeurt
Een lichte pijn,
Het drukt op m’n arm
Bedekt met een zweet bandje
De littekens verborgen,
Alleen voor mensen die het niet weten
JFR
Reacties op dit gedicht
| Suraya: | Zaterdag, mei 22, 2004 11:33 |
| * stil.. * het helpt heh , als je jezelf snijd. tog jammer dat het moet.. ben er voor je liefs, |
|
| *joyce*: | Zaterdag, maart 27, 2004 16:14 |
| Wat een ontzettend mooi gedicht!! ik heb ook de littekens op mijn armen en ik wacht en wacht maar ze gan maar niet weg:(:(! Als er wat is mail me dan maar ik sta er altijd voor open! Liefs |
|
| Sam de Bruin: | Woensdag, maart 24, 2004 23:56 |
| Waarom...je krast om je geest te ontladen..en de pijn te voelen..lichamelijk..maar dit doe je om je geestelijk pijn te overstemmen...pfff..besef nou eens dat je de moeite waard bent...!! als mens..!! | |
| stefaniejh: | Woensdag, maart 24, 2004 20:57 |
| mooi gedicht:D ik heb een vriendin die zich heeft gesnede:S die is beetje verkeerd bezig :s:( Liefs Stefaniejh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: floris_ful | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||