Handen
Hij stak zijn handen in de zakken van zijn vest.
De voering leek rivierenlang met bomen
om veilig onder te schuilen wanneer
de regen weer eens toesloeg.
Zij stak haar handen in zakken vol met graan.
De korrels leken te zwemmen als visjes
in een kleine helderblauwe zee waar
nooit iets mis liep.
Ze staken hun handen naar elkaar uit.
Prille zachte liefde werd omarmd en
hij legde zijn sterke bomenarmen
liefjes om haar schouders heen.
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Maandag, april 05, 2004 13:29 |
| wow... erg mooi. | |
| Elizabethh: | Vrijdag, april 02, 2004 22:53 |
| Glimlach.. | |
| jazzzz: | Vrijdag, maart 26, 2004 18:31 |
| heel erg mooi! liefs, |
|
| lady-manja: | Vrijdag, maart 26, 2004 14:56 |
| aaaaaaaaaaaahhhhhh, ik wil ook..ik wil ooooooook :'( zoo lief beschreven..prachtig..sprookjesmooi! Liefsx Manja |
|
| Oorlam: | Vrijdag, maart 26, 2004 14:46 |
| ! erg sterk, respect! |
|
