Waarom ik?
eerst een prik en nog een prik.
De uitslag is al voor de helft bekend,
Ze zeggen: Je raakt er aan gewend.
Maar het is niet zo fijn om het te horen,
ze kunnen mijn hart net zo goed doorboren.
Het is niet leuk om te weten dat je voor altijd ziek bent,
Ze zeggen: Je raakt er aan gewend.
Maar dat geloof ik niet, het is tog niet fijn,
om altijd voort te blijven leven met knallende koppijn!
Misschien krijg ik dan wel medicijnen,
maar het liefst wil ik verdwijnen.
Ze zeggen: Je raakt er aan gewend.
Ik wil niet zo blijven leven,
maar ik wel het oook niet opgeven.
Want je bent wie je bent,
Ik zeg: Ik raak er nooit aan gewend!!!