Dat land
Dat land
hier zit ik dan alleen
niemand om me heen
niemand nimand is hier
nog geen dode pier
alleen de wind door de bomen
bomen die fluisteren dat ik moet komen
komen?
waarheen?
naar een land hier ver vandaan
moet ik nu perse gaan?
naar een land speciaal voor mij
een land waarin ik blij ben en vrij
een land zonder wanhoop en pijn
maar dit land bestaat alleen in mijn dromen
de wanhoop blijft maar komen
de pijn maar stromen
ik weet één ding zeker:
als ik dood ben kom ik in dat land
daarom wil ik liever dood zijn
dan heb ik geen pijn
laat mijn verlangen,
mijn wens,
en mijn hoop,
in vervulling gaan...
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Zondag, maart 28, 2004 20:36 |
| lieve Marieke W. wat dacht jij er van om als jij even tijd had eens naar de gedichtensite te gaan om dan eens eventjes te weten hoeveel mensen er met jou zijn begaan. Mensen die jou zeker niet in de kou laten staan. Kijk maar eens naar het gedicht dat voor jou speciaal is opgericht. Het heet: Gedichten Freaks - Marieke W. veel liefs van mij en hopelijk ben je nu een beetje blij. Liefs, Omi |
|
| H.J.: | Zondag, maart 28, 2004 09:53 |
| He Marieke. Jij bent waardevolle dan je denkt hoor. Wij willen je niet graag missen meis.Enne je hebt mn mailadres nog he, dus laat es wat van je horen. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke W. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||