In de hand van't leugenloos verstand





Nooit ben je met jezelf geconfronteerd
nooit waren mijn woorden daar toerekeningsvatbaar
geen moment werden mijn gevoelens serieus genomen
en was mijn verschijning een welverdiend gebaar

Waarom was jouw verschijning niet voor zienden
en in een handomdraai alweer voorbij
en liet je tranen eeuwig troostend vloeien
behalve in aanwezigheid van mij

Nooit heb ik je verafschuwd
nooit was ik argwanend vanwege een tegenwoord
Maar altijd maakte het me snel onzeker
en heb je het vertrouwen slechts in mij vermoord

Je hebt de dood snel opgezocht en niet vermeden
er was toch geen ontkomen aan
maar en ander stil in mijn verleden
komt ondertussen weer uit de hel vandaan

Handen ontworteld van de aarde
waren werkelijk het grijpen waard
alleen is in ieders eigen visie
geen verschijning van de ware aard

Goedgelovig en vervuld met licht vertrouwen
is bij mij de laatste kaars ontbrandt
en had ik liefst nog mijn vertrouwen
gehad, in de hand van't leugenloos verstand