Een lief klein meisje
Zachtjes druk ik je handen
Gewoon om je even aan te raken
Ben telkens weer vol verwondering
Over wat je zo mooi heeft kunnen maken
Vroeger was je immer verlegen
Stil en lief, maar oh zo fragiel
Altijd een echt moederskindje
Leek je breekbaar tot op je ziel
Maar je wist je in jouw wereld
Altijd wel staande te houden
Steeds sterker stond je in je schoenen
Kon je toch de grote wereld vertrouwen
En in de jaren die volgden
Werd je de mooie jonge vrouw
Waar ik nu zo ontzettend trots op ben
Van wie ik zo ontzettend veel houd
***