tranen vielen
De tranen die vielen
Op de grond
En dan de weerklinkende klanken
De leegte ergens vanbinnen
In een diepe verre hoek
Zit een beetje liefde
De angst zit overal
Met kleine celletjes is het verspreid
Over men hele lichaam
De haat in een groot gat gevallen
Recht in het midden
Een put waar het niet meer uit geraakt
Maar de liefde overwint alles
Het mooie warme gevoel
Laat al dat andere verdwijnen
Je weet dat het er nog ergens is
Maar toch blijft het zonnetje
Ergens schijnen
-xxx-
Op de grond
En dan de weerklinkende klanken
De leegte ergens vanbinnen
In een diepe verre hoek
Zit een beetje liefde
De angst zit overal
Met kleine celletjes is het verspreid
Over men hele lichaam
De haat in een groot gat gevallen
Recht in het midden
Een put waar het niet meer uit geraakt
Maar de liefde overwint alles
Het mooie warme gevoel
Laat al dat andere verdwijnen
Je weet dat het er nog ergens is
Maar toch blijft het zonnetje
Ergens schijnen
-xxx-
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Zondag, maart 28, 2004 12:52 |
| ik heb al gezegd wat ik ervan vindt hè meid! knuf |
|
| ~*Woepiej*~: | Zondag, maart 28, 2004 11:25 |
| GOEDZOWWWWWWWWWW | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~+°†ReD eYeS†°+~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||