Kan het zijn dat als je intens gelukkig bent
Je toch ergens diep van binnen een plekje hebt
Dat zwart is en verlaten en o zo stil.
Dat je dat plekje weg wilt denken
Maar dat dat niet zo makkelijk gaat.
En dat je blij bent dat het maar zo klein is
Dat plekje diep van binnen.
Dat je die grote blijdschap kent en dan
Tegelijkertijd moet denken aan dat plekje
En dat je dan even niet meer weet
Wat je er mee moet beginnen.
Zou dat dan betekenen
Dat het misschien toch nog wel goed komt.
Dat dat plekje heel misschien niet groter wordt
En als je heel hard blijft proberen
Dat dat plekje dan misschien wel weg gaat.
En dat je dan denkt: wat zou dat fijn zijn
Dat je gewoonweg zo gelukkig bent
Zonder zwarte plekjes
Zonder al je grote en kleine angsten
En zo sterk te zijn dat je het allemaal aan kan.
Ik wilde dat dat kon
Dat ik het leven kon leven zonder angsten.
Maar dat zwarte plekje zit er nog
En gaat niet zomaar weg
Ga het wel proberen hoor….