Mijn lichaam takelt
langzaam maar zeker af.
Maar mijn geest wordt sterker,
door de woorden van mijn vrienden.
De pillen lonken naar me
als een helpende zijde.
Maar aan de andere kant
staat die andere hand
met die dreigende wijsvinger.De belofte moet de zege zijn.
Hij moet me zien sterven.
Om zijn taak te beëindigen
en een nieuw leven te starten.Maar nadenken geeft me
zo’n beangstigend gevoel tussen:
"de easy way"
of
"the hard way"
Prutsemieke: | Maandag, maart 29, 2004 22:52 |
Om stil van te worden.. En geloof me, dat doe ik niet snel.. Greetz Prutsemieke |
|
Elizabethh: | Zondag, maart 28, 2004 23:19 |
MOoi gedicht... | |
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2004 | ||
Thema's: |