verloren aan de eeuwigheid...
verloren
aan de eeuwigheid
leed en pijn achterlatend
voor een plek van zaligheid
gevochten
voor een mooi bestaan
na veel pijn en verdriet
rustig naar boven gegaan
troosteloos
door alle verdriet
overvallen door gemis
toen je ons hier achterliet
bedroefd
stond ik bij je kist
het was alsof je naar me lachte
of heb ik me vergist
verlossing
eindelijk vrij van pijn
gegaan naar serene oorden
dat moet toch zalig zijn
gemis
zal er altijd zijn
maar blijven had geen zin meer
op die manier is het niet fijn
vergeten
wees maar niet bang
alles opgeslagen in mijn hart
voor de rest van mijn leven lang
in loving memorie
*29-03-2001*
29-03-2004
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Maandag, april 12, 2004 10:07 |
| wat een ontroerend gedicht prachtig gedaan, liefs xje |
|
| snottebel: | Zaterdag, april 10, 2004 16:19 |
| Na lang denken... Mooi geschreven meisje! Ik ken je gemis en alles wat er bij hoort... Koester de leuke herinneringen! Maar ben er zeker van dat jij dit doet... |
|
| xavion: | Zondag, april 04, 2004 21:18 |
| Met een heleboel respect gelezen... Liefs, XaVioN |
|
| goldie: | Zondag, april 04, 2004 16:49 |
| heel mooi geschreven het gemis zal er altijd blijven en vergeten zal je het nooit de pijn zal langzaam aan over gaan en in je hart zal hij altijd voort leven knuf zussie |
|
| Green eyes: | Maandag, maart 29, 2004 23:52 |
| net zoals ik bij lovegirl zei " er is een tijd van komen en een tijd van gaan," al willen we dat laatste liever zolang mogelijk uitstellen, veel sterkte bij de herinnering liefs xxx |
|
| bieke: | Maandag, maart 29, 2004 20:41 |
| En de herinneringen zal je nog jaren bij blijven van hem Koester ze maar sterkte meid Liefs Bieke, |
|
| Irdana: | Maandag, maart 29, 2004 12:53 |
| Heel veel liefs en sterkte op deze dag en dat God jullie bijstaan mag, met dit verdriet te verwerken. Laat hem nooit uit jullie geheugen gaan en voor eeuwig in jullie hart gegrifd staan. Liefs, Irdana |
|
| lovegirl: | Maandag, maart 29, 2004 12:50 |
| het is echt super mooi geschreven een gedicht wat hij verdiende het is erg moeilijk om het naast me neer te leggen want dat wil ik niet en door de tranen kan ik haast niks meer zeggen ze zeggen dat ik me er nu maar eens bij neer moet leggen maar dat wil ik dus niet ik draag hem in mijn hartje als het bloempje vergeetmijniet alles wat we hadden en deden het is er niet meer dat doet voor altijd heel erg zeer de tranen blijven stromen keer op keer vee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: keiko | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||