Tranen wissen woorden
voor ze neegestreken zijn,
die, eens verzilt verbeten pijn
niet meer zijn na te sporen.
Betekenissen klampen
aan 't verdrietig vocht zich vast,
aan de tranen als een last
tot warme woorden doen verdampen.
Als raadselen, gedachten
opgelost als tijd in tranen
die vertekenis verstaan
en woorden boven water brachten.
En woorden spoelen tranen
weg in woordenvloed van liefde
die de zorgenzee doorkliefde
waar doorheen een weg doet banen.