Verlamd
Hij ziet wat wij voelen, horen
Te voelen, maar kent het niet meer
Zo goed.
Zijn onaantastbare herinneringen
Leven op hun wankele sokkel
Zijn frêle stem is slechts een
Stil geluid in een liefdesbrief
Aan vroeger.
Nutteloos zwemt hij tegen
De stroom van zwart ijs op,
Hij voelt, voelt als nooit tevoren
De leegte
Vingt-neuf mars
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Aristide | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||